به گزارش پایگاه خبری ارمغان شهر و به نقل از روابط عمومی ، حمیدرضا صفوی با بیان اینکه تاکنون بیش از ۵۰ طرح، یک هزار و یکصد مطالعه علمی و بیش از ۹۰۰ پایان نامه دانشگاهی با موضوع احیای زاینده رود انجام شده اما در وضعیت این رودخانه بهبودی حاصل نشده است، اظهار داشت: این حوضه و منابع و مصارف آن دارای یک دیاگرام پیچیده است.
وی ادامه داد: منابع حوضه زاینده رود آورد طبیعی رودخانه، تونل چشمه لنگان و خدنگستان، تونلهای یک، دو کوهرنگ و طرحهای انتقال شامل تونل سه کوهرنگ و بهشت آباد و آب دریا است و ۶ آبخوان فعال در مسیر این رودخانه و چهار آبخوان بالادست سد وجود دارد که با رودخانه در تماس است.
استاد گروه مهندسی آب دانشگاه صنعتی با اشاره به اینکه اکنون با کاهش آبهای زیرزمینی بیشترین ضربه به شهر اصفهان میخورد، خاطرنشان کرد: بنا بر آمار موجود ۸۴۵ میلیون مترمکعب آورد طبیعی حوضه زاینده رود، ۲۹۳ میلیون مترمکعب آورد تونل اول، ۲۲۴ میلیون مترمکعب آورد تونل دوم و ۱۳۰ میلیون مترمکعب آورد تونل چشمه لنگان بوده که در مجموع یک هزار و ۴۹۲ میلیون مترمکعب در سال میشود.
صفوی افزود: با این حساب سالانه حدود یک هزار و ۵۰۰ میلیون مترمکعب آب سطحی در حوضه زاینده رود داریم و این در حالی است که یکهزار و یک صد میلیون مترمکعب آن سند، مالک و حقابه دار دارد و ۴۰۰ میلیون متر مکعب در اختیار وزارت نیرو بوده که میتوانست بفروشد یا تخصیص دهد.
وی خاطرنشان کرد: این در حالی است که وزارت نیرو پیش از سال ۱۳۶۱ یعنی قبل از تصویب قانون توزیع عادلانه آب ۷۲۵ میلیون مترمکعب آب و پس از سال ۶۱ بالغ بر یک میلیارد و ۲۵۱ میلیون مترمکعب تخصیص داده است. به بیان دیگر پنج برابر آبی که در اختیار دولتها بوده آب فروخته شده است.
استاد گروه مهندسی آب دانشگاه صنعتی ادامه داد: وزارت نیرو این آب را برای مصارف مختلف اعم از صنعت، کشاورزی شرب و ۲۳۷ میلیون مترمکعب به شرب چهارمحال و بختیاری تخصیص داده و این همان چیزی است که ما تحت عنوان فروش مال غیر میشناسیم.
صفوی با اشاره به وضعیت منابع آب زیرزمینی حوضه آبریز زاینده رود گفت: با وجود اینکه برای ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون مترمکعب برداشت آب در سال پروانه صادر شده است اما به دلیل کاهش آبدهی منابع زیرزمینی سالانه یک میلیارد و ۲۷۵ میلیون مترمکعب برداشت مجاز و ۳۹۰ میلیون مترمکعب برداشت غیر مجاز داریم.
وی اضافه کرد: سالانه یک میلیارد و ۶۵۰ میلیون مترمکعب از منابع آب زیرزمینی این حوضه به صورت مجاز و غیر مجاز برداشت میشود درحالی که سالانه ۹۰۰ میلیون مترمکعب تغذیه آبخوان صورت می گیرد که در نتیجه این شرایط شاهد خشکی رودخانه، تالاب گاوخونی، کاهش آبهای زیرزمینی و فرونشست هستیم.
استاد گروه مهندسی آب دانشگاه صنعتی با اشاره به اینکه کسری مخازن آب زیرزمینی اصفهان ۱۳.۱ میلیارد مترمکعب است، افزود: به دلیل تخصیصهای بی رویه تنها دشت برخوار سه میلیارد مترمکعب کسری آب دارد.
صفوی با بیان اینکه جدول منابع و مصارف وزارت نیرو یک ناترازی را نشان میدهد، توضیح داد: این برنامه میگوید اگر تونل سوم کوهرنگ با ۱۲۰ میلیون مترمکعب و خط بهشتآباد با ۲۵۰ میلیون مترمکعب به حوضه زایندهرود انجام شود، این حوضه ۲ هزار و ۲۶۸ میلیون مترمکعب(۲ میلیارد و ۲۶۸ میلیون مترمکعب) مصارف آب دارد در حالی که آورد به یک هزار و ۸۶۲ میلیون مترمکعب خواهد رسید.
وی در ادامه ابراز داشت: طی این سالها به دلیل فرضیات نادرست تمرکز بر آب سطحی حوضه زاینده رود بود و هر قدر که آب سطحی کم داشتیم از منابع آب زیرزمینی برداشت می کردیم که در نتیجه آن اکنون نه تنها با کاهش آب سطحی که با افت شدید آبهای زیرزمینی نیز مواجه هستیم.
استاد گروه مهندسی آب دانشگاه صنعتی اصفهان با اشاره به اینکه طی این سالها برای تنها بخشی که نتوانستیم آب تامین کنیم محیطزیست بوده است، اظهار داشت: عامه مردم با محیطزیست سر و کار دارند؛ نیاز آبی زیست محیطی نیاز اداره حفاظت محیط زیست اصفهان نیست بلکه برای مردم است، هر چه آب کم آوردیم از محیطزیست کم گذاشتیم و اکنون صدای طبیعت با ریزگردها و فرونشست زمین درآمده است.
صفوی با بیان اینکه حقابه زیست محیطی حوضه زاینده رود ۱۳ مترمکعب بر ثانیه آب است که طی این سالها داده نشد، اظهار داشت: اکنون ۱۳.۱ میلیارد مترمکعب کسری آب زیرزمینی در استان اصفهان داریم که نتیجه آن نشست کردن زمین و تحت فشار قرار گرفتن لولهها و تاسیسات است و هفتهای نیست که در یک نقطه از اصفهان و خیابانهای این شهر شکستگی لوله نداشته باشیم.
وی با بیان اینکه در برخی نقاط شهر اصفهان تا ۱۸ سانتیمتر فرونشست زمین اتفاق افتاده است، تصریح کرد: بحران آب در اصفهان مادر معضلات است که از جمله آن می توان به آلودگی منابع آب، فرونشست زمین، خشکی تالاب گاوخونی، بیکاری، حاشیه نشینی، مهاجرت و قرار سرمایهها اشاره کرد.
استاد گروه مهندسی آب دانشگاه صنعتی اصفهان با بیان اینکه در تصمیمگیریها برای بلند مدت اندیشیده نمیشود، خاطرنشان کرد: عملکرد مسئولان در سطوح میانی و وزارتخانهای، قضایی و قانونگذاری بسیار اهمیت دارد زیرا اشتباهات آنان فقط پای خود ایشان نمینویسند بلکه باید بدانند پای نظام جمهوری اسلامی نوشته میشود چرا که از جامعه و ملت مایه میگذارند.
وی با تاکید بر لزوم اجرای طرحهای تامین آب حوضه آبریز زاینده رود و مدیریت و کنترل مصارف غیر مجاز در این حوضه، تصریح کرد: در انتقال آب به یزد آنچه که برای شرب است ببرند و مازاد آن که برای کارخانههای کاشی و فولاد است باید تعطیل شود.
استاد گروه مهندسی آب دانشگاه صنعتی اصفهان افزود: ۳۵ میلیون مترمکعب نیاز خالص شرب استان یزد است درحالی که اکنون سالانه ۷۰ میلیون مترمکعب از زاینده رود انتقال مییابد و باید توجه داشت که همین امر برای خود یزد نیز آسیبزا است.
صفوی با اشاره به اینکه حق تالاب گاوخونی را با برق رایگان به بالای کوهها پمپاژ میکنند تا بادام و هلو بکارند و شهر اصفهان فرومی نشیند تاکید کرد: برای احقاق حق زایندهرود و اصفهان دنبال مباحث حقوقی هستیم و روسای جمهوری و وزرای قبلی را به دادگاه خواهیم کشید زیرا حق مردم است که زندگی پایداری داشته باشند اما تصمیمات اشتباه، تاریخ و تمدن اصفهان را به ورطه نابودی کشانده و این حق مردم ما نبود.